Wanheda – Dusty Trails

Wanheda keert vanaf 22 november terug met hun tweede EP Dusty Trails. Na hun debuut EP uit 2018 openden ze het legendarische Dunk!festival van 2019 en dat optreden zorgde voor veel erkenning voor de band uit Leuven. Met het verschijnen van de full-length Desert Of Real in 2022 werden ze één van Belgiës beste post-rock acts om in de gaten te houden. Dusty Trails is daarvan de bevestiging en verstevigd wat dat betreft de status van de band in de scene.

Dusty Trails drukt zijn westernconcept weliswaar uit in de coverart, in vergelijking met Desert Of Real is deze EP minder conceptueel. “Met deze EP wilden we terug naar de basis, zodat de luisteraar zijn eigen interpretatie van de nummers kan creëren,” legt gitarist Jan Boucké uit over de totstandkoming van de Dusty Trails.
Op Dusty Trails doet het Leuvense sextet het wat rustiger aan met de instrumentatie, terwijl ze de complexiteit van hun vakmanschap wat opvoeren. Er zijn momenten waarop het verleden van de leden in metalcoreband Balances op subtiele wijze doorschemert, zoals het kolkende zware middengedeelte van “Beneath the Vulture’s Gaze” of de ingetogen breakdown die Jan Verduyckt’s gitaarsolo op “In the Footsteps of the Nameless” ondersteunt. Tweede track “Grit and Glory” combineert gesyncopeerde drumpatronen met vintage surf-geïnspireerde gitaren, terwijl “Gold Fever Dreams” de band een sonische uitgestrektheid laat verkennen die verwant is aan Godspeed You! Black Emperor en Tangled Thoughts of Leaving.

Dankzij de veelheid aan stijlen is Dusty Trails van Wanheda een ontzettend leuke plaat om naar te luisteren. De composities zijn met zorg uitgewerkt tot in detail, zonder het totale geheel uit het oog te verliezen. Daarbij maakt het niet uit of het gaat om het met western-aspecten doorspekte openingsnummer Beneath The Vulture’s Gaze (inclusief trompet), de Ennio Morricone cover Lady Caliph: Nocturne halverwege, of om de afsluiter The Solar Apex.