Het Belgische duo Black Narcissus komt na vijf jaar eindelijk met een opvolger van Where The Flowers Grant You Wishes. De lat lag erg hoog om dat album te evenaren, laat staan te overtreffen.

Black Narcissus bestaat uit enkel een bassist en een drummer, maar toch weten ze daarmee een volledige sound neer te zetten, die enerzijds open en speels klinkt (‘Draped in Ivy, Guilded by Time’), maar anderzijds ook melancholisch en donker kan klinken (‘These Hands That Build’ of ‘It Calls, It Beckons, It Guides Us Through the Gloom’). Verder horen we zelfs post-blackmetal invloeden terug in bijvoorbeeld ‘At the Mercy of Men with No Mercy at All’ en komen er regelmatig narratieve gesproken teksten door de nummers heen. There Lingers One Who’s Long Forgotten onderscheidt zich duidelijk van zijn voorganger, maar toch bleven vertrouwde elementen van de sound van Black Narcissus behouden. Je mag dus rustig stellen dat het de beide heren is gelukt om het vorige album te overtreffen. There Lingers One Who’s Long Forgotten zal dan ook ongetwijfeld hoge ogen gooien in heel veel eindejaar lijstjes.